زین دو هزاران من و ما  ای عجبا  من چه منم!             گوش بده  عربده را، دست منه  بر دهنم

چونکه من از دست شدم در ره من شیشه منه           ور بنهی  پا بنهم ،  هر چه  بیابم  شکنم

زانکه  دلــم  هر نفسی   دنـگ خیال  تـو   بود              گر طـربی در طـربم ،  گر حـزنی در حـزنم

تلـخ کنی  تلـخ شوم ،  لطف کنی  لطف شوم             با تو خوشست ای صنم لب شکر خوش ذقنم

اصل تویی ،  من چه کسم؟  آینه ای  در کف تو             هــر چـه نمـایـی بشـوم ،  آینـه ممتحنم



همه اشعار از دیوان شمسِ مولانا ست. مگر اینکه خلافش ثابت بشه...  اعجوبه دیگه ای در تاریخ نبوده که لُب مطلب رو بتونه اینقدر بی نظیر بیان کنه...