عشق ایستادن زیر باران و خیس شدن با هم نیست.
عشق آن است که تو چتر شوی و او هرگز نفهمد که چرا خیس نشد.
عاشقان را سر شوریده به پیکر عجب است دادن سر نه عجب٬ داشتن سر عجب است
گر جان عاشق دم زند٬ آتش در این عالم زند
دوست می داریمش به بانگ بلند
از آتـش روی خـود انــدر دل عـالـم زن واتش ز دلم بستان بر چرخ منقّش زن
این جسم تو را از جان گر فرق کند جانم شمشیر بکف داری بر تارک فرقش زن
ای طـرّه پـر بنـدت بگـشـاده گــره ها را این یک گره دیگر بر زلف مـشـوش زن