یک شبی مجنون نمازش را شکست بی وضو در کوچه لیلی نشست عشق آن شب مست مستش کرده بود فارغ از جام الستش کرده بود گفت یا رب از چه خوارم کرده ای؟ بر صلیب عشق دارم کرده ای ؟ خسته ام زین عشق، دل خونم مکن من که مجنونم، تو مجنونم مکن مرد این بازیچه دیگر نیستم این تو و لیلای تو... من نیستم ! گفت ای دیوانه لیلایت منم در رگ پنهان و پیدایت منم سالها با جور لیلی ساختی من کنارت بودم و نشناختی...