گاهی قوز کردن باعث تعجبم می شود و هر وقت قوز می کنم، مطمئنم یک جای کار ایراد دارد. آن وقت، پیش از آنکه دلیل ناراحتی ام را کشف کنم، وضعیت پشتم را درست می کنم و صاف و برازنده تر می شوم. وقتی پشتم را راست می کنم، پی می برم که همین تغییر شکل ساده کمکم می کند تا به کاری که می کنم، اعتماد بیشتری داشته باشم.

برازندگی و شیک پوشی را معمولا با سطحی نگری و مد بازی یکی می گیرند. اما این اشتباه بزرگی است: انسان احتیاج دارد در اعمال و حرکاتش برازنده باشد، چرا که این واژه مترادف است با خوش خلقی، صمیمیت، تعادل و هماهنگی.

موقع برداشتن مهم ترین گام های زندگی، وقار و برازندگی لازم است. البته نمی خواهیم خودمان را گول بزنیم و تمام مدت ذهنمان مشغول این باشد که دستمان را چطور حرکت می دهیم، چطور می نشینیم، چطور می خندیم، چطور به اطراف نگاه می کنیم، اما خوب است بدانیم که بدن ما هم به زبانی حرف می زند و طرف مقابل ما – او هم نا هشیارانه – آنچه را خارج از کلمات می گوییم، می شنود.