زیـن دو هزاران من و ما ای عجبــا من چه مــنم       گـوش بــنه عــربده را ٬ دست مــنه بر دهـنم
چونکه من از دست شدم در ره من شیشه منه      ور بــنهی پــا بــنهم ٬  هـر چـه بـیابم شکنم
تـلخ کـنی تـلخ شوم ٬  لطـف کـنی لطـف شوم       با تو خوشست ای صنم لب شکر خوش ذقنم
اصـل تـویی مـن چـه کسم؟ آیــنه ای در کـف تو       هــر چـه نـمایی بـشوم  ٬   آیــنه مــمتحنـم
تو بـه صفت سرو چمن ٬  من به صفت سایه تو       چونکه شدم سایه گُل پهلوی گُل خیمه زنم