Forget mistakes. Forget failures. Forget everything except what you are going to do now and do it. Today is your lucky day.


دیشب جاتون خالی..... پای دوست و همکار قدیمی بابام رو چنان شوتی زدم که نگو.... که نپرس!!!!!!! خیلی وحشتناک بود.... به قول سعید خان صدای برخورد پامون مثل صدای خفه انفجار خمپاره بود.... بقیه هم می گفتن فکر نکنن که بتونه دیگه بازی کنه!!!!!!!!!!! منم امروز روی پام اونقدر درد می کرد که می لنگیدم........ خلاصه شما هم مواظب خودتون باشین...

راستی به این نکته توجه نکرده بودیم....... سینا اولین نقطه ننگ فامیل ماست!!!!!!!!! آخه مواد وارد کردن چیه که مهندسی داشته باشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ آخه چی کار میشه کرد؟؟؟؟ بد شدا‌!!!! مهندسی مواد مخدر؟؟؟ به جای مخدرش نوشتن سرامیک که رد گم کنن....



تیــز دَوَم ٬  تیــز  دوم   تا  به  ســواران  برســـــم            نیست شوم٬ نیست شوم تا برِ جانان برسـم
خوش شده ام٬ خوش شده ام پاره آتش شده ام          خــانه بسوزم ٬  بـروم تـا بـه بیـابان برســم
خاک شوم ٬  خـاک شـوم تا ز تو سر سبـز شـوم           آب شـوم ٬ سجده کنان تا به گلستان برسـم
عـالم این خـاک و هـوا  گـوهـر کـفـر اسـت  و فنــا            در دل کــفر آمـده ام تـا که به ایمان برســم
آن  شــه  مـوزون جــهان  عـاشــق مـوزون طلبـد            شـد رخ مــن سـکه زر تـا که به میزان برســم
رحـمت حق  آب بود ٬  جز  که به  پـسـتی نــرود            خــاکی و مرحـوم شـوم  تا برِ رحـمان برســم
هـــیچ طبـیبـی نــدهد  بــی مـرضـی  حَـب و دوا            مــن همگی درد شوم تا که به درمان برســم


خوب... بالاخره نتایج کنکور اومد... سینا به ناگاه از یه دیپلمه بی کار بی عار٬ تبدیل به یه آق مهندس کار درست شد... لذا من از پشت همین تریبون تبریکات گرم خود را به ایشان ابراز میدارم و از قول خودش از زحمات و تشویقات بی دریغ خودم کمال تشکر رو می کنم......... یه ماشالله عظیم هم به حسین میگم و از این رشته خوبش تشکر می کنم.... باشد که مقبول افتد.

Inspiration


It is better to be a lion for a day to be a sheep all your life

مهرانِ مدیری یک نابفه است


توکیو بدون توقف....

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

و دیشتن دیشتنن...... بالاخره جناب Blogsky عزیز خجالت دادن و کامنت دونیشون درست شد... از همه کسانی که تو این مدت لطف داشتن و با غر زدناشون منو تشویق که نمی کردن هیچ٬ غر می زدن٬ Bookmark می ذاشتن... کامنت نمی دادن... می گفتن سخته اینجوری و از این حرفا... کلی تشکر می کنم

تو مایه های ددم وای و اون طرفا


یکی از آشناهامون می گفت که حدود ده پونزده سال پیش که چین رفته بوده٬ سازمان توسعه صادراتشون شش میلین نفر عضو داشته!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
حالا الان دیگه چقدر عضو داره... بماند!!!!!!!!