مدینه بود و غوغا بود            اسیرِ دیوِ سرما بود

محمد سر زد از مکه             که او خورشیدِ دلها بود

لا لا خورشیدِ من لا لا           گلِ امیدِ من لا لا

 

خدیجه همسرِ او بود              زنی خندان و خوش خو بود

برای شادی و غم ها              خدیجه یارِ نیکو بود

لا لا لا شادیم لا لا                غمم آزادیم لا لا

 

خدا یک دخترِ زیبا              به آنها داد لا لا لا

به اسمِ فاطمه زهرا               امیدِ مادر و بابا

لا لا لا کودکم لا لا               قشنگ و کوچکم لا لا


علی دامادِ پیغمبر               برای فاطمه همسر

برای دخترِ خورشید           علی از هر کسی بهتر

چراغِ خانه ام لا لا             گلِ گلدانِ من لا لا

 

علی شیرِ خدا لا لا             علی مشکل گشا لا لا

شبِ تاریک نان می برد       برای بچه ها لا لا

لا لا مشکل گشای من          گل باغِ خدای من

 

حسن فرزند آنها بود           حسن مانندِ بابا بود

شهیدِ زخم دشمن شد           حسن یک کوه تنها بود

لا لا کوه بلند من               تو شیرین تر ز قند من

 

علی فرزند دیگر داشت      جوانی کوه پیکر داشت

همیشه حضرت عباس        به لب نامِ برادر داشت

لا لا نازک بدن لا لا          عصای دستِ من لا لا

 

گلِ پرپر حسینم کو            گلِ سرخ و گل شب بو

کنار رود و لب تشنه          تمامِ غنچه های او

لا لا لا غنچه ام لا لا         لا لا لا لا گلِ تنها

 

حسین و اکبرم لا لا          علی اصغرم لا لا

کجایی عمه جان زینب      سکینه دخترم لا لا

لا لا لا لا گل لاله            نکن گریه نکن ناله

 

شبی سرد است و مهتابی   چرا گریان و بی تابی

برایت قصه هم گفتم         چرا امشب نمی خوابی

لا لا لا جان من لا لا        گل باران من لا لا

 
 

                                                                     «مصطفی رحمان  دوست»

نظرات 7 + ارسال نظر
علی چهارشنبه 3 اردیبهشت‌ماه سال 1382 ساعت 12:12 ق.ظ

مال کی بيد اين شعر؟

علی چهارشنبه 3 اردیبهشت‌ماه سال 1382 ساعت 12:47 ق.ظ

قبول نیست! درستش کردی!!!

گلناز دوشنبه 22 اردیبهشت‌ماه سال 1382 ساعت 01:08 ق.ظ

خوب به سلامتی پس گرفقید وبلاگ تون روووو
هوووورا

امیر مسعود دوشنبه 22 اردیبهشت‌ماه سال 1382 ساعت 11:15 ق.ظ http://Amirmassoud.blogsky.com

بله که پس گرفتیم وبلاگمونو. مرسی که حمایت می کنی!

امین سه‌شنبه 23 اردیبهشت‌ماه سال 1382 ساعت 07:15 ب.ظ

وبلاگو ولش کم یکی به داد من برسه .... :((

مرصاد یکشنبه 28 خرداد‌ماه سال 1385 ساعت 10:47 ق.ظ

دوست عزیز سلام
مطلبتون مال خیلی گذشته ست اما من الان خوندم. چون دنبال شعرش می گشتم.
البته یهخورده شعرش فرق میکنه. اما ممنون از ذوقتون.
راستی. تااون جا که من میدونم این شعر برای استاد حمید سبزواری است.
التماس دعا
موفق باشید
یا علی

بهزاد متقی شنبه 17 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 11:52 ب.ظ

سلام.
اول از همه اینکه وبلاگ جالبی دارید و بهتون تبریک میگم،
دوم، میخواستم بدونم فایل صوتی این شعری رو که نوشتید دارید؟؟؟
خیلی مشتاق دوباره شنیدن اون هستم، اما نتونستم پیداش کنم!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد