دگر باره  بشوریدم٬ ‌  بدان  سانم  به جـان  تو               که هر بنـدی که بر بنـدی بدرّانـم به جـان تو
چو چرخم من چو ماهم من چو شمعم من ز تاب تو       همه عقلم همه عشقم همه جانم به جان تو
نشـاط  من  ز  کار  تو ٬  خمار  من  ز  خـار  تو               بهر  سو   رو  بگردانی٬  بگردانم  به  جان تو
غلط گفتم٬ غلط گفتن در این حالت عجب نبود              که این دم جام را از می نمی دانم به جان تو
من آن  دیوانه بندم   که  دیوان را  همی بندم               منِ دیـوانه  دیـوان را   سلیـمانم  به  جـان  تو
به غیر عشق هر صورت که آن سر بر زند از دل              ز صحن دل همین ساعت برون رانم به جان تو
ز عشق شمس تبریزی٬ ز بیداری و شب خیزی            مثال  ذرّه ای  گـردان ٬  پریشـانم  به جان تو