زین دو هزاران من و ما ای عجبا من چه منم! گوش بده عربده را، دست منه بر دهنم
چونکه من از دست شدم در ره من شیشه منه ور بنهی پا بنهم ، هر چه بیابم شکنم
زانکه دلــم هر نفسی دنـگ خیال تـو بود گر طـربی در طـربم ، گر حـزنی در حـزنم
تلـخ کنی تلـخ شوم ، لطف کنی لطف شوم با تو خوشست ای صنم لب شکر خوش ذقنم
اصل تویی ، من چه کسم؟ آینه ای در کف تو هــر چـه نمـایـی بشـوم ، آینـه ممتحنم
همه اشعار از دیوان شمسِ مولانا ست. مگر اینکه خلافش ثابت بشه... اعجوبه دیگه ای در تاریخ نبوده که لُب مطلب رو بتونه اینقدر بی نظیر بیان کنه...
وبلاگم روبخون، نظرت برام مهمه .
مثل همیشه زیبا...
چی بگم....مثل همیشه
مثل همیشه عالی و زیبا بود
مرسی سر زدی:)
واقعا!
فکر کنم با اینجا علا قه مند بشم به خوندن اشعار جناب شمس!
با جمله ی آخرت کاملا موافقم...