سیر نمی شوم ز تو، نیست جز این گناه من              سیر مشو ز رحـمتم، ای دو جهان  پناه من

سیر و ملول شد ز من خُنب و سقا و مشک تو            تشنه تر است هر زمان ماهی آب خواه من

در شکنید  کـوزه  را،   پـاره  کنید   مشـک را              جانب بحــر  می روم ،   پاک  کنید   راهِ  من

جانب  بحـر  رو   کـزو   موج صفـا  همی رسد              غرقه  نگـر  ز  مـوجِ او   خانه  و  خانقاهِ  من

در  دل  من  در آمد  او،  بود  خیالش  آتشین               آتش  رفت  بر سرم،  سوخته شد  کلاه من

گفت  که:" از سماعها حُرمت و جاه کم شود"            جاه ترا، که عشقِ او بختِ من است و جاه من